بسم الله الرحمن الرحیم
عن مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَى عَنِ ابْنِ عِیسَى عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْقَاسِمِ الْهَاشِمِیِّ
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ :
مَنْ لَمْ یَهْتَمَّ بِأُمُورِ الْمُسْلِمِینَ فَلَیْسَ بِمُسْلِمٍ...
کسی که اهتمامی به امور مسلمانان نداشته باشد مسلمان نیست.
اصول کافی/ بحارالانوار ، جلد هفتاد و یک ، صفحه سیصد و سی و هشت
اینها مسلمان نیستند که به امورشان اهتمام نمی شود؟؟؟!!!...
ویا
ما مسلمان نیستیم که به امورشان اهتمام نمی کنیم؟؟؟!!!...















خدا را! خدا را! در خصوص طبقات پایین و محروم جامعه
که هیچ چاره ای ندارند، از زمینگیران، نیازمندان، گرفتاران، دردمندان، همانا در این طبقه محروم گروهی خویشتنداری نموده، و گروهی به گدایی دست نیاز برمیدارند، پس برای خدا پاسدار حقی باش که خداوند برای این طبقه معین فرموده است، بخشی از بیتالمال، و بخشی از غله های زمینه ای غنیمتی اسلام را در هر شهری به طبقات پایین اختصاص ده،زیرا
برای دورترین مسلمانان همانند نزدیکترینشان سهمی مساوی وجود
دارد و تو مسوول رعایت آن می باشی
مبادا سرمستی حکومت تو را از رسیدگی به آنان بازدارد، که هرگز انجام کارهای فراوان و مهم عذری برای ترک مسوولیت های کوچکتر نخواهد بود، همواره در فکر مشکلات آنان باش، و از آنان روی برمگردان، به ویژه امور کسانی را از آنان بیشتر رسیدگی کن که از کوچکی به چشم نمی آیند و دیگران آنان را کوچک می شمارند و کمتر به تو دسترسی دارند، برای این گروه از افراد مورد اطمینان خود که خداترس و فروتنند انتخاب کن، تا پیرامونشان تحقیق و مسائل آنان را به تو گزارش کنند. سپس در رفع مشکلاتشان بگونه ای عمل کن که در پیشگاه خدا عذری داشته باشی، زیرا این گروه، در میان رعیت بیشتر از دیگران به عدالت نیازمندند، و حق آنان را بگونه ای بپرداز که در نزد خدا معذور باشی، از یتیمان خردسال، و پیران سالخورده که راه چارهای ندارند. و دست نیاز برنمی دارند، پیوسته دلجویی کن که مسوولیتی سنگین بر دوش زمامداران است. اگرچه حق، تمامش سنگین است اما خدا آن را بر مردمی آسان میکند که آخرت می طلبند، نفس را به شکیبایی وامیدارند، و به وعده های پروردگار اطمینان دارند. پس بخشی از وقت خود را به کسانی اختصاص ده که به تو نیاز دارند، تا شخصا به امور آنان رسیدگی نمایی، و در مجلس عمومی با آنان بنشین و در برابر خدایی که تو را آفریده فروتن باش، و سربازان و یاران و نگهبانان خود را از سر راهشان دور کن تا سخنگوی آنان بدون اضطراب در سخن گفتن با تو گفتگو کند، من از رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) بارها شنیدم که می فرمود:
ملتی که حق ناتوانان را از زورمندان، بی
اضطراب و بهانه ای بازنستاند، رستگار نخواهد شد
پس درشتی و سخنان ناهموار آنان را بر خود هموار کن، و تنگخویی و خود بزرگ بینی را از خود دور ساز تا خدا درهای رحمت خود را به روی تو بگشاید، و تو را پاداش اطاعت ببخشاید، آنچه به مردم می بخشی بر تو گوارا باشد، و اگر چیزی را از کسی باز میداری با مهربانی و پوزش خواهی همراه باشد.
نهج البلاغة/نامه پنجاه و سه
بارها در مورد مشکلات مختلف منطقه با مسؤولین صحبت کرده ایم و برایشان نوشته ایم،
از مشکلات حادّ منطقه گفته ایم
از مشکلات مذهبی و فرهنگی و معیشتی و اقتصادی و بهداشتی و امنیتی و...
ولی گویا جز چند عزیز دلسوز گوش شنوائی؟؟؟؟
و یا شاید هم حرفهای ما!!!!!!!!!!!
به هر حال ما مأمور به وظیفه ایم نه نتیجه
قرارمان یوم الحساب...
آنجا دیگر مجالی برای بهانه آوردن نیست
چون ما اینجا گفتیم
گفتیم از برادران و خواهران دینیِ مان که شاید بدون غسل و نماز دفن می شوند
گفتیم از ازدواج های ناصحیح
گفتیم از خرافات رخنه کرده در عقائد مردم
گفتیم از کودکان و نوجوانانی باهوش که به علت نبود امکانات آموزشی از درس خواندن باز می مانند
گفتیم از نبود امنیتی که آفت های فراوانی به همراه داشته
گفتیم از چشم هائی که به علت نبود مرکز بهداشت کور شده
گفتیم از فقری که سوء هاضمه و دیگر بیماری ها را به همراه داشته
گفتیم از مادرانی که به علت نبود راه مناسب فرزند خود را...
و ده ها و صدها نکته ی دیگر که گفتیم و کسی گوش نکرد...
قرارمان یوم الحساب...
*صلوات*
- ۲ نظر
- ۰۴ تیر ۹۰ ، ۲۳:۵۰